Fox Glacier - Wanaka

We rijden steeds zuidelijker en zijn op weg naar Wanaka. We blijven daar maar een nacht, omdat we op doorreis zijn naar Te Anau. Het is een regenachtige dag, om veel in de auto te zitten is niet erg. Er zijn op de route allerlei uitzichtpunten en slaan ook regelmatig af om naar een waterval te kijken of naar de Tasmanzee of naar een meer. Het landschap is behoorlijk divers. Liepen we gisteren nog in ons T-shirt door een tropisch regenwoud en gaan we daarna naar een gletsjer kijken. Vandaag rijden we door dalen met besneeuwde bergen om ons heen. De wolken blijven ook zo mooi rond de bergen hangen, wat weer een bijzondere aanblik geeft. Ondanks de regen genieten we van ons uitzicht op het landschap.

Fox Glacier - Frans Josef Glacier

Ze noemen dit gebied ook wel de Alpen van Nieuw Zeeland. Het lijkt er inderdaad een beetje op.
Je kunt niet op de Fox Glacier lopen of er dichtbij komen, omdat het pad ernaar toe is versperd. Er is een aardverschuiving geweest en nu is het te gevaarlijk geworden. De enige manier om de gletsjer in zijn volle omvang te zien is met een helikoptervlucht. Een helikoptervlucht is wel erg kostbaar 260 dollar pp voor 20 minuten oftewel 150 euro pp. Gaan we dus niet doen en we rijden naar Lake Matheson, waar je zicht hebt op de Fox Glacier. Het looppad is prachtig aangelegd en we wandelen daar ongeveer 1 ½ uur rond. In het Lake zie je een weerspiegeling van de berg met de omgeving in het water en dat is wonderschoon.
Op zich zijn wij wel wat gewend om besneeuwde bergen te zien, vanwege onze ski ervaring en hebben meerdere keren op een gletsjers geskied. We zijn nog niet echt onder de indruk van dit uitzicht. Je staat er nog zo ver ervandaan!
24 kilometer van Fox Glacier heb je nog een gletsjer, de Frans Josef Glacier. We rijden ernaar toe en na ongeveer 3 kwartier lopen kom je bij het eindpunt. Ja hoor, inderdaad goed zicht op de gletsjer op ongeveer een paar honderd meter afstand.
De gletsjer is al behoorlijk kleiner geworden. De diepe geul waar we naast lopen, is daar getuige van. Feit is wel dat de afname van de gletsjer de laatste jaren sneller gaat, dit kunnen we aflezen op de informatiebordjes op het pad.
Mogelijk over een aantal jaren kunnen ze het toerisme hier wel vaarwel zeggen, omdat beide gletsjers dan verdwenen zijn.

Greymouth - Hokitika - Fox Glacier

We gaan naar de Hokitika Gorge, een hangbrug over melkblauw water. Daar aangekomen is het echt prachtig en het water is inderdaad turquoise van kleur. De meeste natuurparken zijn vrij toegankelijk, geen entreegeld en keurig aangelegd om te bezichtigen. Ook dit park, hoe mooi is dat.
Als we weer in de auto stappen gaan we naar het Lake Kanierie met de Dorothy Falls. Weer een waterval en dat is ook niet gek met al die heuvels en bergen in Nieuw Zeeland.
Je rijdt hier het meeste op tweebaanswegen met weinig verkeer. Zo hadden we het ons ook voorgesteld om hier te rijden. De drukte die we in het begin hadden rond Christchurch van dit Zuidereiland, zijn we hier helemaal kwijt. Je komt bijna alleen maar huurauto’s en heel veel campers tegen. Onze eindbestemming is de plaats Fox Glacier. De naam zegt het al, de plaats heeft een gletsjer wat de toeristische attractie is.

Motueka - Greymouth

Onderweg naar Greymouth komen we op een gegeven moment langs een kustweg en rijden langs de Tasman Zee. De zon schijnt uitbundig en we genieten van de rit. We komen bij Punakaiki, waar je de Pancake Rocks en Blowholes kan bezoeken. De rotsen hebben bizarre vormen, doordat het gesteente zachte en harde lagen heeft. Normaal spuit het water door de Blowholes met hoog water, jammer genoeg is het nu laag water dus zien we dit natuurverschijnsel niet.
Na het eten kunnen we nog naar de ondergaande zon kijken, onze camping ligt pal aan zee. Toch een andere zonsondergang als bij ons in Zeeland, met de bergen in de verte met de sneeuw erop en het zwarte zand.

Het lukt nog steeds niet om foto's te uploaden, die houden jullie nog tegoed.

Motueka - Takaka

Een rustig dagje gaan we tegemoet. We hebben een extra nacht in Motueka geboekt, omdat ze nogal veel regen en hagel verwachten. Toch weet Peter nog wel een plaats waar hij naar toe wil gaan en dat is Takaka. Die namen……. we zijn regelmatig kwijt waar we ook alweer zitten. In de omgeving van Motueka wordt veel fruit geteeld. Als we net uit Motueka rijden, stoppen we om kersen te kopen. We kopen er ook maar 2 kiwi’s bij, we zijn immers in kiwi land. Er staat hetzelfde plakkertje op de kiwi, als die ik bij de Lidl koop, Zespri. Ze worden om de hoek geteeld, vertelt de dame die ze verkoopt. Richting Takaka rijdend gaan we over een indrukwekkende bergrug de Takaka Hill. In de verte zien we de Tasman Zee. We hebben ook nog een stop bij Te Waikoropupu Spring en het water is heilig voor de Maori’s. Er staat een bordje, dat je het water niet mag aanraken. Het plaatsje Takaka stelt eigenlijk niet veel voor. Op de terugweg krijgen we de beloofde regen en hagel en het is een stuk afgekoeld. Morgen trekken we verder en gaan naar Greymouth. De weersverwachting ziet er goed uit voor de komende 3 dagen.

Motueka - NP Abel Tasman

18/11

Zondag hebben we een flinke reis voor de boeg. Over een krappe 300 kilometer doen we 4 uur. Ze geven alleen best wel slecht weer af voor de komende dagen met regen en er wordt sneeuw verwacht. We vertrekken in ieder geval met het zonnetje en ook over de Lewis Pass hebben we geen problemen. Onderweg staat een waterval aangegeven en een paar minuten lopen van de parkeerplaats. We slaan af en kunnen even de benen strekken en lunchen.
In de middag komen we aan in de plaats Motueka wat vlak bij het National Park Abel Tasman ligt. Bij de receptie krijgen we gelijk alle opties voor het NP Abel Tasman, waaruit we een keuze maken. Ze geven voor morgen goed weer af tot ongeveer 16.00 uur. Dus of we het droog houden is de vraag.

19/11

Om 8.20 uur worden we met een bus opgehaald voor onze trip naar het NP Abel Tasman. Je kunt niet met de auto door het NP rijden, het is alleen maar bereikbaar met een sea shuttle. We worden naar Kaiteriteri gebracht van waaruit alle shuttles vertrekken. We varen eerst langs alle op- en afzetpunten (a full park Scenic Cruise) en de gids vertelt ons allerlei wetenswaardigheden over het park. We zien zeeleeuwen en bijzonder is Apple Rock. Een gespleten rots, midden in de zee.

We worden afgezet door de shuttle bij Medland Beach en lopen dan naar het strand van Anchorage, waar we weer worden opgepikt door de shuttle. Het is een hiking van ongeveer 4 uur. Het zijn goede wandelpaden en af en toe is het behoorlijk klimmen en dalen. De tocht kan verkort worden met 1 ½ uur maar dan moet het laagwater zijn in Torrent bay. We nemen de langere route, ondanks dat het laag water is. Anders komen we niet bij de Falls River Swing Bridge en de Cleopatra’s Pool en ….we hebben tijd genoeg. We vergapen ons af en toe aan de prachtige vergezichten en de doorkijkjes naar de schitterende azuur blauwe baaien.

We hadden al vernomen dat het Abel Tasman NP ontzettend mooi is en dat was niet overdreven. Het is inderdaad een adem benemend mooi park. We hebben weer een super mooie dag te pakken.

ps, geen foto's :(

Hanmer Springs dag 2

Rond 10-en gaan we naar de Hanmer Pools. Daar aangekomen is er een behoorlijke rij van wachtende mensen om naar binnen te gaan. We kijken dit even aan en besluiten om op een later tijdstip terug komen.
Peter had nog een route gezien om naar een waterval te gaan kijken. We volgen de borden ernaar toe en op een gegeven moment komen we aan bij een parkeerterrein. Vanaf daar staat een bord, wandelpad naar de waterval 2,1 kilometer en ongeveer anderhalf uur lopen. Wij denken nog dat is wel lang voor 2,1 kilometer, doen we even. Nou dus niet, het is alleen maar omhoog klimmen over smalle paden. Op een gegeven moment komen we een bordje tegen met nog 20 minuten lopen voor de waterval. Wil houdt het voor gezien maar Peter wil toch wel die waterval zien en gaat verder. Als hij bij de waterval komt loopt hij er voorbij, omdat hij zo met het pad bezig is om zich staande te houden. Gelukkig zegt een man die achter Peter loopt: “ hier is de waterval”. Tjonge, tis wat, had hij het bijna gemist.
Naar beneden lopen is een stuk makkelijker, wel moet je goed uitkijken waar je je voeten zet om niet uit te glijden. Uiteindelijk zijn we ruim twee uur bezig geweest om heen en weer te lopen.
Nu lijkt het ons wel lekker om in een warm bad te liggen om de spieren te ontspannen en gaan naar de Hanmer Pools. Het is nog steeds druk maar er zijn vele baden en je kunt in het water liggen of zitten van 37 t/m 42 graden. Verder zijn er nog twee grote zwembaden echt voor de kinderen met grote glijbanen. Toch wel leuk ondanks de vele mensen.

Hanmer Springs

De mooie baai van Akaroa verlatend rijden we naar Hanmer Springs. Onderweg zien we veel auto’s met een aanhanger met jetski’s of een boot. Blijkbaar is het een bijzonder weekend en de mensen zijn 3 dagen vrij. Ze trekken massaal weg van Christchurch om ergens te relaxen. We hebben op het noordelijk eiland grotendeels met Booking.com of Airbnb een logeeradres gevonden maar dat is op het zuidelijk eiland een stuk lastiger en behoorlijk duurder. We wilden in Akaroa eigenlijk kamperen maar er was ook een cabin vrij en hebben hierin gelogeerd. De cabin is qua prijs goed betaalbaar en we hebben dan een mooie mix van kamperen maar toch het comfort van een huisje, met gewone bedden. De campings zijn overigens goed uitgerust vergelijkbaar met Denemarken en Zweden met een complete gezamenlijke keuken, ontspanningsruimte met tv en vele tafels en stoelen waar je kan eten. Door deze goede ervaring nemen we dit in onze zoektocht naar een logeeradres mee.

Nadat we zijn ingecheckt op de Hanmer Springs Forest Camp (ja weer een camping), lopen we naar de huisjes. Echt grappige huisjes zijn dit, net of ik in het strandhuisje ben.

We besluiten om te gaan wandelen door de bossen. Een leuke afwisseling van het landschap. Alle paden staan goed aangegeven en ter ondersteuning hebben we een kaart die we bij de informatiebalie in het stadje hebben gekregen. Ook voor mountainbikers staan de paden aangegeven. Hanmer Springs is gebouwd rond een warmwaterbron, ontdekt aan het einde van de 19^de eeuw. Die warmwaterbron gaan we morgen eens uit proberen.